Ik ga even in Zutphen een ijsje eten met twee van de meiden. Het is me net te vaak gebeurd dat ik ‘wel even snel’ de stad inging en me dat duur kwam te staan. Dus besluit ik dit keer netjes een parkeerkaartje te halen, voor mijn gemoedsrust en het humeur van mijn wederhelft wat er niet beter op wordt als de welbekende brief in de bus ligt.

Mijn pinpas heeft alleen andere plannen, het venstertje van de parkeerautomaat meldt vriendelijk maar beslist dat deze er de brui aan heeft gegeven. Tot drie keer toe probeer ik het, maar hij ( of zij? Ik denk dat menig man zegt dat het een vrouw is gezien de bedragen die erdoor gaan ) is onverbiddelijk.
Kapot.

Een man staat achter me te wachten. Ik doe een stap opzij om hem voor te laten en te kijken of het aan het apparaat of echt aan mijn pinpas ligt. Het blijkt het laatste te zijn.
Ik zucht diep en overweeg mijn keuzes.
Terug naar huis, met twee teleurgestelde meisjes waarvan er één bekend staat om het geluid dat ze daarbij produceert. Niet erg verleidelijk.
De stad in, met de kans dat ik een bekeuring krijg ( het is mooi weer, dus ze controleren ) en dat mijn pinpas het in de ijsjeswinkel ook niet doet. Nog minder verleidelijk.

Dan hoor ik een vriendelijke stem, het is de man die achter me stond. “Ik betaal voor jou” zegt hij duidelijk. Ik zeg dat ik dat niet wil, het voelt gênant en ik schaam me voor de gedachte die meteen opkomt dat hij dat vast niet voor niets doet.
Wat wil hij ervoor terug? Hij ziet mijn twijfel, stopt zijn pinpas in het apparaat en loopt naar zijn auto om er iets uit te halen. “Doe je ding meid,” zegt hij over zijn schouder. Ik druk aarzelend op een paar knopjes en haal een kaartje dat net genoeg is om even snel een ijsje te halen.
Daarna zoek ik al mijn zakken na of er écht niet wat kleingeld inzit om terug te geven.
Hij lacht. “Niet doen meid. Op een dag doe jij dit voor een ander en zo maken we samen de wereld mooier.”
“Geniet van je ijsje,” zegt hij met een knipoog naar de meiden.

Merte kijkt hem na. “Wat aardig. Dat ga ik ook een keer doen als het nodig is.”

Ik hou van mensen die de wereld mooier maken en mij en mijn kinderen wijze lessen leren. Onbekende man, dank je wel.