Ik begin iedere dag in mijn ISK klas met een gesprek over iets wat op dat moment actueel is. Vandaag begin ik met het laten zien van een grote wortel die ik net voor de eerste les van een collega kreeg.
Er wordt vreemd gekeken.

“Mevrouw, waarom heeft u een wortel?”
Er wordt lacherig gedaan door een paar grote jongens achterin de klas.
Begrijp ik meteen! Ik was ooit ook 17. Vorige week ofzo 😉.
Ik voel me zelf ook ietwat ehhh…. lullig… met die grote kromme winterpeen in mijn hand.

“Iets met Sinterklaas?” vraagt een meisje.
“Héél goed, maar wát heeft deze wortel met Sinterklaas te maken?”
Achterin wordt harder gelachen.
Ik besluit dat het wijzer is deze jongens maar even niet aan het woord te laten, die ( ongetwijfeld erg lollige ) wending ga ik dit gesprek maar niet geven.

Er wordt diep nagedacht.
“Die krijgen kleine kinderen in de schoen?”
“Bijna! Kleine kinderen stoppen de wortel in de schoen voor het paard van Sinterklaas.”

Er wordt erg bedenkelijk gekeken.

“Dus kinderen stoppen een wortel die wél bestaat in een échte schoen voor een paard dat niet bestaat en over het dak loopt. Dat kan ook niet toch?
En dan komt die man die niet echt bestaat, maar die we wel gisteren op televisie zagen, er pepernoten in doen en die kun je wel écht opeten?
Cool feestje!”

Zij begrijpt het!!