Ni-j bokse
Met twee broeken en twee blouses onder de arm loop ik naar de kassa en sluit aan in de rij.
De grijze man voor me, ik schat hem begin 70, draait zich om. Met de handen in de zij bekijkt hij me top tot teen.
‘ Zo, he’j ok weer wat ‘ekocht?’ vraagt hij alsof we oude bekenden zijn.
Omdat ik het nou eenmaal heerlijk vind om met mensen te praten, antwoord ik dat ik het inderdaad weer hoog tijd vond.
‘Had i’j de bokse op dan?’ vraagt hij lachend.

Dat vrouwen nooit genoeg kleren hebben en altijd iets nieuws kunnen gebruiken, iets wat de verkoopster lachend beaamt, vindt hij grote onzin.
Gewoon twee broeken en met een feestje een mooie lippenstift, dat moet meer dan genoeg zijn voor een vrouw, is zijn mening.

De verkoopster en ik praten lachend verder over vrouwen die voor een bomvolle kast kunnen staan mopperen dat ze niets hebben om aan te trekken. We kennen deze vrouwen.
Sterker nog: we zíjn deze vrouwen.
De man staat lachend en hoofdschuddend toe te kijken.

‘Ik hol van mooie vrouwluu, moar dat geld dat ze mot uutgev’n …. Nergens veur neudig. I’j hebt die bokse helemoal neet neudig deerntjen’ zegt hij tegen mij.
Hij kijkt erbij alsof ik dat als een compliment moet opvatten. Ik moet er vooral om lachen.
De grapjas zelf ook, hij heeft er duidelijk lol in ons vrouwluu een beetje op stang te jagen.

De man is aan de beurt en pakt het pakketje aan dat achter de kassa op hem lag te wachten.
‘Van bol.com’ verklaart hij ondeugend grijnzend.
‘Lippenstift voor mien vrouw. Scheelt mien weer een ni-j bokse.’

Met een bulderende lach loopt hij de winkel uit.