Ik ben met Jenneke in het ziekenhuis, ze moet bloedprikken. Samen lopen we naar buiten.
Precies voor we de trap naar de parkeerplaats af willen gaan, schuiven twee mondkaploze en tandenloze oude dametjes zich pontificaal vóór ons. In het kader van de afstand, zeker met zulke oude dametjes zonder mondkapje, blijven we er netjes achter.
Tergend langzaam gaan ze de trap af. Bij iedere stap denk ik dat er één gaat vallen en normaal gesproken zou ik nu zeker mijn arm hebben geboden. Maar ja. Afstand.
Jenneke loopt te ginnegappen en moet duidelijk haar ongeduld bedwingen.
Beneden in de parkeerplaats aangekomen gaan de dames gearmd richting betaalautomaat.
We blijven er nog maar even achter, wel zo netjes.
Wie ooit achter oude dametjes ( 80 + ) bij een betaalautomaat heeft gestaan weet precies hoe dat gaat.
‘ Waar moet het kaartje ook alweer in?’
‘ Waar komt het kaartje ook alweer uit?’
‘ Waar moet het geld in?’
Vervolgens worden alle centen onderin tas en jaszakken bij elkaar gezocht en uitgebreid geteld.
‘ Vroeger was dat toch een stuk makkelijker allemaal.’
En dan begint de discussie. Pal voor de automaat.
‘ Ik betaal je de helft terug. Hier heb je tachtig cent.’
‘ Nee dat hoeft niet. Jij hebt de koffie betaald.’
‘ Ja, maar jij hebt de vorige keer de koffie betaald. Weet je nog? Toen zat Dinie van Jan daar nog. We zeiden toen nog tegen elkaar dat ze er zo slecht uitzag. Weet je nog? Nu is ze dood. Tragisch.
Ik hoorde laatst dat Jan….. ‘
Vriendelijk vraag ik aan beide dames of ze heel misschien hun gesprek een eindje verderop willen voortzetten, zodat ik ook mijn kaartje kan betalen.
‘ Je kan er toch bij?’ zegt dame één vinnig.
Ik leg vriendelijk uit dat ik dan niet voldoende afstand heb en dat ik het niet op mijn geweten wil hebben deze dames te besmetten.
Meewarig word ik door twee paar priemende oogjes aangekeken.
‘ We zijn hier in het ziekenhuis he?! Als je híer al corona kunt krijgen dan ben je toch nérgens meer veilig!’
Gearmd schuifelen ze de parkeerplaats op en ik zie nog net hoe ze beiden hun mondkapje opzetten voor ze in de auto stappen.
Veiligheid voor alles!

Ah, nu weet ik waar ik naartoe moet: naar het ziekenhuis, daar kan ik niet besmet worden! 😉
LikeLike
Geweldig… We zijn hier in het ziekenhuis he? Alsof je het daar niet besmet kunt geraken!!
LikeLike