Tijd.
Een paar dagen geleden was ik, net als de rest van Nederland denk ik, nog erg laconiek. Nu ik de eerste lege schappen in de winkel zie en het virus steeds dichterbij komt word ik toch een beetje onrustig. Niet voor mijzelf, ik kan wel wat hebben. Mijn kinderen zijn ook goed gezond, dat gaat hopelijk ook wel loslopen. Maar mijn moeder, dat ene jongetje bij mijn kinderen op school die het al zo zwaar te verduren heeft gehad, die ouderen in onze omgeving. Dáár maak ik mij zorgen over.

Ondertussen hebben we ineens hele lege agenda’s. Sportclubs, wedstrijden, de voorleeswedstrijd waar ik zou jureren, het ligt allemaal stil.

Ineens heb ik tijd.
Tijd met mijn gezin, tijd om te lezen, vóór te lezen, spelletjes te doen, rustig te eten omdat er geen sportclubs wachten.
Tijd om mijn lessen voor Noordhoff af te maken en blogs te schrijven. Tijd voor elkaar, iets wat in deze onrust misschien wel belangrijker is dan ooit!!

Ik WIL positief blijven.
En jij?
Hoe ga jij om met het nieuws, met de ‘extra’ tijd? Welk voordeel heeft dit nadeel voor jóu?