” Het is een leuk stel, maar zó vreselijk rumoerig,” begon de leerkracht die me liet zien wat er die dag moest gebeuren. “D. heeft PDDNOS, K. kan niet stil zitten en T. moet je strak aanpakken hoor! ”
Ze ging verder:
Ze ging verder:
“P. liegt en V. maakt veel ruzie.
Vreselijk lief, zo’n collega die me op de vroege ochtend zo goed mogelijk voor wil bereiden op de groep waar ik die dag inval. Echt.
Maar eigenlijk ga ik het liefst blanco de groep in. Zonder oordeel, gewoon zien wat ik voor mijn neus krijg. Ik haal de ‘ stempeltjes’ er zelf meestal snel uit en pas mijn aanpak er echt wel op aan.
Een drukke klas dus. En dat weten ze zelf dus ook. Daar staan ze om bekend waarschijnlijk: ‘ die drukke klas.’
Zouden ze die naam ook steeds meer waar gaan maken?
Ik besloot de boel eens om te draaien. Gewoon omdat ik het leuk vind om dat soms eens te proberen.
En omdat dat kán als je blanco in een groep komt.
Het stel kwam binnen. Inderdaad met een hoop gezellige herrie. Ik zei er niets van, stond bij de deur, gaf een hand en wenste ze goeiemorgen.
Ik ging voor de klas staan: ” Wat fijn dat ik bij jullie mag werken vandaag. Ik heb vanmorgen in de teamkamer gehoord wat een fijne rustige klas jullie zijn, dus we kunnen vast lekker veel doen vandaag zodat we straks ook nog even tijd hebben voor wat leuks. “
Er werd gegrinnikt, naar elkaar gekeken. Vragende blikken mijn kant op.
‘ Maakt ze nou een grapje?’
Ik vertrok geen spier.
” Eh juf, eigenlijk zijn we nogal een herrieklas hoor,” zei iemand aarzelend.
” Oh, dat is niet wat ik heb gehoord, ” hield ik stellig vol.
Gegrinnik.
Ik zette een relaxmuziekje op en we begonnen met lezen.
Diepe rust. Een rust die ik uiteraard een paar keer flink complimenteerde: ” Ik zie dat het inderdaad waar is wat ze vanmorgen zeiden, wat zitten jullie allemaal heerlijk rustig te lezen, fijn zeg.”
De rest van de dag heb ik het volgehouden. Alle positieve momenten heb ik geroemd, de mindere benoemd als ” Ach wat jammer, waren jullie het heel even vergeten?”
Een fijne rustige dag met een positief gevoel voor iedereen.
We hebben de dag afgesloten met een spel. Met heel veel herrie, lol en gedoe. De groep deed zijn naam eer aan.
” Eigenlijk zijn we niet altijd zo rustig hoor juf!”
Joh 😉
Nee ik ben niet heilig. Allesbehalve!! En zeker niet altijd geduldig en positief.
Ik zie de voordelen in van invaljuf zijn.
Ik kan een dag het beste van mezelf laten zien.
En kinderen óók. Zonder vooroordeel en stempeltjes. Even los van alles wat je als leerkracht van de groep weet, even los van alles waar je nog iets mee moet.
Ik zie, ik roem en benoem.
Alles wat je aandacht geeft groeit.
detaalgeest.com 