Even met Jenneke en Lucia naar het bos bij de zevensprong. Jenneke heb ik ziek uit school gehaald en de frisse boslucht zal haar vast even goed doen na een middag op de bank. Lucia heeft duidelijk flink behoefte aan even rennen, zoals iedere peuter, en ik wil áltijd wel even lekker naar buiten.
Na een uurtje paddenstoelen zoeken rijden we door om Sanna op te halen bij een vriendinnetje.
Zoals altijd in de auto staat de muziek aan via Spotify. Omdat ik voor het feest van mijn moeder nu wat andere muziek in mijn lijst heb toegevoegd is het steeds een verrassing wat er tussen mijn eigen muziek door ineens door de auto klinkt. 
“ Oehoerend hard ” klinkt het door de boxen.
” Yeah, Høken ” roep ik, en zet de radio harder. 
Twee verbaasde gezichten kijken me aan. 
” Wat zei je nou mama?? ”
Ik zing mee: “ Oehoerend hard kwaom’n zie daor aangescheurd. “ 
De gezichten worden nog verbaasder. 
” Wat is oerend hard? Wat is dat voor taal mama?” 
Ik zet de radio zachter. Tijd voor een stukje heel belangrijke opvoeding.
Ik vertel over Normaal. Ons Achterhoeks dialect ( ” Oooooh, wat oma ook soms doet “). 
Over de concerten in de tent in Toldijk. 
Over het bier gooien, het zwempak wat echt onder je kleren aan moest omdat de rest van je kleren aan flarden ging zodra je binnen was. 
Dat je soms opgetild werd door iemand die je niet kende en dan gewoon moest wachten tot je weer werd neergezet. 
De eerste keer dat ik daar heen mocht met vriendinnetje Carla én mijn vader. Geen haar op zijn hoofd dat hij ons alleen liet gaan. We moesten in zijn buurt blijven, achterin de tent, en ik denk dat hij heel blij was toen hij ons weer mee naar huis kon nemen.
Wij vonden het fantastisch! 
Ik vertel hoe we een paar jaar later achter de trekker in een veewagen zaten, hotsend over de weg naar Toldijk. Wilfred op de trekker. Op de heenweg misselijk van het slingeren van de veewagen. Op de terugweg misselijk vanwege een andere oorzaak, namelijk het door ons zelf genuttigde bier én de mensen om ons heen die echt véél te veel hadden gedronken en de niet nader te benoemen lucht die dit in de veewagen veroorzaakt. 
Wat een feest. 
Dat ik van oma mijn kleren ( of wat daarvan over was ) buiten uit moest doen konden ze zich goed voorstellen. 
” Bier stinkt!”, zegt Sanna. 
Ik vertel hoe Carla zich speciaal voor het Normaal concert mooi had gemaakt. Ik zie haar nog voor me met haar prachtig net geverfde rode haar en haar lichte spijkerjasje. Na een uur bier gooien hingen er een soort rood / roze natte slierten om haar hoofd en hadden haar voorhoofd en jasje een soortgelijke kleur.
Mijn uitleg brengt weinig verheldering zie ik aan de gezichten op de achterbank. 
Ik zet het nummer gewoon nog een keer aan. 
Lucia zingt mee ” Koe koe koe is hard. “ 
Ik keur het goed. 
Dat Bennie daar nou zélf niet op gekomen is. 
Jenneke en Sanna luisteren. 
” Waar zitten die tieners op? Een beejesaa?” 
” Ze zingen tiet, haha “ 
Ik zing gewoon lekker mee. Jeugdsentiment. En stiekem gewoon nog steeds heerlijk om af en toe even te horen en mee te blèren. 
Ik weet nog steeds hoe het moet hoor, høken. Kom maar op! Als ze tijdens een boerenbruiloft íets van Normaal laten horen laat ik mijn lauwe wijntje staan en stort ik me op de dansvloer om te høken. 
Bij ‘nooit meer oerend hard’ ga ik braaf op mijn knieën op de grond, en bij ‘en wie goat oeh, oehoe oehoe ‘ ga ik springend over de dansvloer.
Ik schaam me er niet voor.
Als je uit de Achterhoek komt mag dat ! En anders ook, graag zelfs!

” Ik denk dat het liedje nu bijna is afgelopen, ze zingen dat ze het zat zijn “ 
” En waarom gaan ze nu nooit meer oerend hard dan, ik snap er niks van “.

Einde van het liedje. 
Een peuter die een nieuw liedje over een harde koe heeft geleerd. 
Twee meiden die een beeld van hun moeder in een veewagen hebben, een moeder die bier over zich heen laat gooien samen met haar vriendin met uitgelopen haar, en staat te høken als een zotte.
Zal ik ze thuis nog even laten zien hoe dat moet, høken, of zal ik ze dat maar niet aandoen….
” Dus eigenlijk is Normaal naar muziek luisteren die je niet goed kunt verstaan, en ondertussen bier gooien en kleren kapot scheuren. Best zonde van je geld ” is de eindconclusie van Jenneke. 
” Ik vind het best leuk hoor mama, maar ik wil liever niet mee naar die tent, dat lijkt me een beetje eng ” zegt Sanna. 
” Koe koe koe is hard ” zingt Lucia.
Sommige dingen moet je niet willen uitleggen. 
Ik zet hem nog maar een keertje aan. 
Oerend hard!