Ik leef pas écht in de lente en de zomer. 

Zodra ik de vogeltjes op die ene speciale manier hoor fluiten, de lente ruik ( jazeker kun je die ruiken ), de eerste groene sprietjes zie opkomen en de dagen iets langer worden, begint mijn energie weer te stromen. Ik krijg nieuwe plannen en ideeën en vooral  voel ik me blij en positief. 

Ik geniet met volle teugen van de lente en voel me geweldig in de zomer. De herfst vind ik tot eind oktober nog prachtig en met al die zonne-energie pruttel ik wel door tot eind november. 

En dan wordt het minder. 

Ik voel me wat eerder moe en zie het allemaal wat minder rooskleurig. De kerstboom en de gezellige dagen zorgen dat ik nog even doorhuppel. Nou ja… Strompel. 

 

En dan is het januari. En ben ik moe. 

Ineens is mijn energie op. Het wordt allemaal wat donkerder en somberder. Ik mopper meer en kan wat minder hebben. Ja joh, ik lijk soms net een mens 😇

Ieder jaar denk ik opnieuw: ‘ Hé wat is er aan de hand,’ maar tegenwoordig wéét ik het. Het is gewoon januari. Net als vorig jaar en het jaar daarvoor. 

Als mijn moeder vertelt dat ze vroeger ieder jaar in januari met mij bij de huisarts zat om bloed te prikken totdat die beste man zei dat het ik ieder jaar bijna op dezelfde datum terug kwam werd het duidelijk : 

Ik ben geen wintermens. Ik heb een winterdip. Geen enorm diep zwart gat, maar een kleintje waar ik steeds in struikel. 

 

Mijn lieve buuf en vriendinnetje appte me zaterdag:

” Hoe is het?” 

” Ach, het is januari hè ” was mijn antwoord. Een beetje zielig doen kan ik nu ook heel goed. 

Ze wist meteen wat ik bedoelde. Ook haar moeder zat steevast in januari met haar bij de huisarts. 

” Ik heb vuur, kleed je warm aan,” appte ze. 

Een half uur later zaten we bij een vuurtje, buiten in iets wat op de zon leek. 

” Heerlijk hè die zon, ik hoorde vanmorgen een vogeltje die ik de hele winter niet heb gehoord. Het wordt lente!” zei ze, positief als altijd. 

” Dat nare bericht wat je op Facebook zag daar gaan we het niet over hebben, wil je chocolademelk of koffie?” vroeg ze terwijl de kerstboom in het vuur zorgde voor een lucht alsof we enorm zaten te blowen. 

Het werd een fijne warme middag. Met iets wat met een beetje moeite op de zon leek, vuur en koffie en positief gezelschap. 

 

Voor míj werkt dat: 

Naar buiten, een vuurtje aan, de frisse lucht inademen en luisteren naar de vogels. Positief gezelschap opzoeken. 

Ik gun mezelf even een tandje minder zonder meteen onder de dekens te kruipen voor een winterslaap. 

Het wordt vanzelf weer zomer, dan haal ik wel weer in 🌞 

En jij? Wat werkt voor jou ?